-
1 horyzont
сущ.• горизонт• кругозор• небосклон* * *♂, Р. \horyzontu 1. горизонт;linia \horyzontu линия горизонта; sztuczny \horyzont ав. авиагоризонт;
2. перен. кругозор;ciasny \horyzont узкий кругозор;
3. \horyzontу мн. перен. перспективы+1. widnokrąg 3. perspektywy, możliwości
* * *м, Р horyzontu1) горизо́нтlinia horyzontu — ли́ния горизо́нта
sztuczny horyzont — ав. авиагоризо́нт
2) перен. кругозо́рciasny horyzont — у́зкий кругозо́р
3) horyzonty мн, перен. перспекти́выSyn: -
2 sztuczny
прил.• деланный• жеманный• искусственный* * *исскуственный, фальшивый, вставной, накладнойpojedynczy, na sztuki, od sztuki, wytwarzany po jednej sztuce штучный* * *sztuczn|y\sztucznyi, \sztucznyiejszy 1. искусственный;nawozy \sztucznye искусственные удобрения; \sztucznyе oddychanie искусственное дыхание; tworzywo \sztucznye пластик, пластмасса; \sztuczny uśmiech искусственная (дёланая) улыбка; \sztuczny horyzont ав. авиагоризонт;
2. (o brodzie, wąsach itp.) накладной;\sztucznye włosy накладка; ● \sztucznye płuca мед. оксигене-ратор
* * *sztuczni, sztuczniejszy1) иску́сственныйnawozy sztuczne — иску́сственные удобре́ния
sztuczne oddychanie — иску́сственное дыха́ние
tworzywo sztuczne — пла́стик, пластма́сса
sztuczny uśmiech — иску́сственная (де́ланая) улы́бка
sztuczny horyzont — ав. авиагоризо́нт
2) (о brodzie, wąsach itp.) накладно́йsztuczne włosy — накла́дка
• -
3 horyzont
Krótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > horyzont
См. также в других словарях:
sztuczny — sztucznyni, sztucznyniejszy 1. «zrobiony, wykonany przez człowieka, bez udziału sił natury; naśladujący rzecz lub zjawisko stworzone przez naturę» Sztuczne kwiaty, zęby. Sztuczna biżuteria. Sztuczny warkocz. Sztuczna skóra. Sztuczny miód.… … Słownik języka polskiego
horyzont — m IV, D. u, Ms. horyzontncie 1. blm «linia, wzdłuż której niebo wydaje się stykać z powierzchnią Ziemi; widnokrąg» Słońce skryło się za horyzontem. Na horyzoncie pojawiły się chmury. ∆ Horyzont astronomiczny «koło wielkie na sferze niebieskiej,… … Słownik języka polskiego
pion — I m IV, D. u, Ms. pionnie; lm M. y 1. «linia pokrywająca się z kierunkiem siły ciężkości na powierzchni Ziemi» Pion dzwonnicy, wieży ciśnień. 2. «przyrząd w postaci urządzenia optycznego albo ciężarka umocowanego na sznurku lub na swobodnie… … Słownik języka polskiego
